Mto wa Mbu ligt ongeveer 120 km van Arusha in het noorden van Tanzania, aan de voet van de Rift vallei of Grote Slenk. Mto wa Mbu ligt tegen het schitterende Lake Manyara National Park aan, waar je boomklimmende leeuwen en allerlei vogels vindt. Het park is vernoemd naar het meer dat wordt gevoed door het water dat afstroomt van de steile wanden van de Rift vallei. Mto wa Mbu ligt op de weg naar de Ngorongoro Crater, de Serengeti en Lake Natron, wat het een ideale uitvalsbasis of rustplaats maakt voor vele safarigangers.
Populatie
De huidige populatie van Mto wa Mbu is ongeveer 33.000 mensen. De talen die er gesproken worden zijn Kiswahili, Kiburu, Kipare, Kichagga en vele andere. De twee hoofdreligies zijn Islam en Christendom. De naam van het dorp betekent letterlijk ‘Rivier van de Muggen’, door de vele watertjes die muggen aantrekken.
Irrigatie
In het begin van de jaren vijftig was het gebied rond Mto wa Mbu vrij droog en nauwelijks bewoond. Toen zijn de eerste stappen gezet om de plek te irrigeren. Binnen een paar jaar waren honderden hectares van nieuw te cultiveren land gecreërd. Dit nieuws verspreidde zich als een lopend vuurtje door Tanzania en vanuit alle hoeken kwamen mensen naar dit dorp om hun geluk te beproeven.
In de jaren tachtig had ILO (International Labour Organisation) een overstromingscontrole- programma in Mto wa Mbu, dat ook het district ondersteunde in het verder verbeteren van het bestaande irrigatie systeem. Verschillende intakes en aquaducten werden gebouwd om watervoorziening naar alle velden zeker te stellen. Aan de randen van de geïrrigeerde vlakten echter, zijn serieuze problemen van grondverzilting, veroorzaakt door vulkanische activiteit in het verleden.
Productie & Economie
Groenten en fruit vanuit heel Tanzania werden in het gebied geïntroduceerd. Binnen een paar decennia veranderde de droge vlakte in een groen semi-stedelijk centrum. De snelle groei van de bevolking heeft er ook voor gezorgd dat Mto wa Mbu een smeltkroes is van culturen. Nergens anders in Tanzania zijn zoveel verschillende stammen (meer dan vijftig) samengekomen in zo’n klein gebied. De meeste stammen hechten nog steeds veel waarde aan hun eigen tradities. Van deze culturele verscheidenheid zijn de verschillende productievormen een goed voorbeeld. In de kleine stad brouwen mensen van de Chagga stam bananenbier en een boer van Kigoma maakt palmolie met de techniek die hij meebracht van de kust van het Tanganyika meer. De Sandawe maken pijlen en bogen voor het jagen op klein wild en de Rangi uit centraal Tanzania gebruiken de papyrusplant die groeit in het meer en de rivieren voor het maken van de meest fraaie matten en manden. Op de naburige vlaktes leven de nomadische Maasai families in hun traditionele huizen (boma’s) en de krijgers lopen met hun vee op zoek naar gras en water.
Meer dan 90% van de mensen is afhankelijk van de kleinschalige landbouw. Ze hebben meestal zo’n 1 tot 3 are land. Het belangrijkste gewas in Mto wa Mbu is de banaan, van welke er meer dan dertig variëteiten bestaan. De bananen worden in het dorp gebruikt om te eten, koken, of om bier van de maken. Daarnaast worden ze verkocht, direct of via tussenpersonen in Tanzania of buurlanden. Het op een-na-belangrijke gewas is rijst. Dit is een gewas wat vaak gebruikt wordt door de iets meer welgestelde families, omdat het relatief hoge investeringskosten met zich meebrengt. Verder hebben de meeste mensen wat kleinvee en kippen. Er zijn een paar zuivelboeren die aan het zogenaamde ‘zero-grazing’ doen, met name ook omdat ze bang zijn dat de Maasai hun vee zal stelen (de Maasai geloven dat al het vee op aarde hen oorspronkelijk toebehoort).
Zo’n 10% van de inwoners van Mto wa Mbu hebben kleine handeltjes, een winkeltje/barretje of hebben een dienstverband. Verder zijn er, met name onder de jeugd, velen die een inkomen proberen te vinden als mijnwerker, tussenhandelaar, toeristengids/drager/kok/chauffeur, of verkoper van allerhande souvenirs, met name ook in andere plaatsen in Tanzania (Arusha, Moshi, Dar es Salaam and Zanzibar). Geld dat hier verdiend wordt gaat vaak weer voor een deel terug naar de families in het dorp.
Toerisme
Toerisme is in ieder geval een belangrijke bron van inkomsten, en de toeristenbranche is groeiende (WTO.org en Tourism Master Plan-Strategy and Actions, April 2002 Ministry of Tourism and Natural Resources). Mto wa Mbu ligt in het hart van alle toeristenattracties in het noorden van het land en is een echte ‘hot spot’. Recentelijk is de weg van oost naar west Tanzania (tot de ingang van de Ngorongoro Crater) geasfalteerd door de Japanners waardoor Mto wa Mbu opeens veel beter bereikbaar is. Veel van de 575.296 (in 2002) toeristen die naar Tanzania komen elk jaar, stoppen in Mto wa Mbu om even naar de wc te gaan, wat te eten en drinken of wat souvenirs te kopen. Maar liefst 1.207 van deze toeristen hebben vorig jaar een culturele dorpsrondwandeling gemaakt georganiseerd door het Cultureel Toerisme Programma in het dorp.
Straatkinderen
Net als in de rest van Tanzania, zijn er in Mto wa Mbu ook vele straatkinderen, sommige gedwongen, anderen hebben er zelf voor gekozen. Vaak wordt gedacht dat kinderen van de één op de andere dag de stap naar de straat maken. Dat is meestal niet het geval. De kinderen doen vaak eerst een soort haalbaarheidsonderzoek op straat. Ze kijken of er werkmogelijkheden zijn en maken contact met andere thuisloze kinderen. De reden dat ze van huis weggaan is vaak ook niet aan een enkele gebeurtenis te wijten. Het zijn vaak opeenstapelingen van redenen, op verschillende niveaus (2004, www.ILO.org, www.Mkombozi.org).
Chronische armoede en het elke dag maar weer kijken waar je die dollar vandaan kan halen, drukt zwaar op o.a. huishoudelijke relaties. Het resultaat is vaak huwelijksconflicten, alcoholisme, huiselijk geweld, en fysieke & psychische mishandeling van kinderen. De werkgelegenheid is verder minimaal en door het gebrek aan inkomsten kunnen kinderen dan vaak niet naar school. De straat in grotere steden, met de mogelijkheid er wat te verdienen, heeft een enorme aantrekkingskracht.
Op onderstaande kaart onze locatie.